W połowie 1939r. pojawił się w Naczelnym Dowództwie Lotnictwa pomysł zakupu licencji na produkcję silników rzędowych Hispano-Suiza 12Z, po których spodziewano się osiągnięcia mocy rzędu 1400-1600 KM. Na początku sierpnia 1939r. inżynierowie: Franciszek Misztal i Tadeusz Tarczyński rozpoczęli prace nad projektem dwusilnikowego ciężkiego samolotu myśliwskiego i szturmowego oznaczonego PZL-54 "Ryś", będącego powiększoną i zmodyfikowaną wersją samolotu PZL-48 "Lampart".

W chwili wybuchu wojny trwało opracowywanie projektu wstępnego "Rysia". Zakładano, że pierwsze samoloty seryjne trafią do eskadr w 1942r. Problemem był jednak silnik Hispano-Suiza, którego dostępne modele 12X i 12Y w 1939r. osiągały moc zaledwie 800-1000 KM. Ponadto, zakup potrzebnej ilości silników byłby mało prawdopodobny ze względu na koszty, a planowane uruchomienie produkcji licencyjnej utrudnione z powodu niewielkich mocy produkcyjnych polskiego przemysłu. Prawdopodobne jest zatem, że "Ryś", podobnie jak wcześniejszy PZL.38 "Wilk", nie wszedłby do produkcji seryjnej ze względu na brak odpowiednich silników.

Konstrukcja: całkowicie metalowy, dwusilnikowy, dwumiejscowy dolnopłat wolnonośny. Usterzenie kierunku podwójne. Podwozie trójkołowe, chowane w locie. Do napędu przewidywano 2 silniki rzędowe, 12-cylindrowe Hispano-Suiza 12Z o zakładanej mocy 1030-1177 kW (1400-1600 KM) każdy.

Uzbrojenie: 2 stałe działka FK wz. 38D kal. 20 mm  i 6 stałych k.m. PWU wz. 36 kal. 7,9 mm w przodzie kadłuba oraz 2 ruchome k.m. PWU wz. 37 "Szczeniak" kal. 7,9 mm tylnego strzelca. Samolot miał przenosić 500 kg bomb.