Samolot myśliwski Jerzego Dąbrowskiego PZL.62 był dalekim rozwinięciem koncepcji sportowego PZL.26. Miał mieć nowoczesny układ dolnopłata z całkowicie chowanym podwoziem. Do jego napędu przewidywano silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Z. Latem 1939r. w tunelu aerodynamicznym wykonano badania modelu myśliwca. Wyniki były rewelacyjne, spodziewano się, że samolot będzie  w stanie osiągnąć prędkość rzędu 650 km/h. Wkrótce potem złożono zamówienie na budowę 2 prototypów, rezygnując jednocześnie z konkurencyjnego PZL.56 "Kania". Zakładano, że pierwszy prototyp rozpocznie próby w locie latem 1940r.

Obecnie uważa się jednak, że samoloty, do napędu których przewidywano silniki Hispano-Suiza 12Z (oprócz PZL.62 i PZL.56 były to PZL.54 "Ryś" i PZL "Łosoś"), miały niewielką szansę na odniesienie sukcesu. Dostępne modele HS 12Y i 12X osiągały moc zaledwie 800-1000 KM i nic nie wskazywało, że uda w trakcie ich rozwoju uzyskać zakładane parametry przed 1942r. Ponadto, zakup potrzebnej ilości silników byłby mało prawdopodobny ze względu na koszty, a planowane uruchomienie produkcji licencyjnej utrudnione z powodu niewielkich mocy produkcyjnych polskiego przemysłu.

Dalszym rozwinięciem konstrukcji PZL.62 był opracowany przez Jerzego Dąbrowskiego w 1943r. w Londynie projekt dwumiejscowego samolotu szkolnego z silnikiem o mocy 150-160 KM. Pod koniec lat 40 po wprowadzeniu kilku modyfikacji był produkowany przez wytwórnię Persival pod nazwą "Gazelle". W 1944r. konstruktor opracował również wersję turystyczną tego samolotu, wyposażoną w silnik o mocy około 180 KM. Pozostała ona jedynie na papierze.

Konstrukcja: całkowicie metalowy, jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat wolnonośny. Kabina pilota zakryta, podwozie chowane w locie. Do napędu przewidywano 12-cylindrowy silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Z o zakładanej mocy 1030-1177 kW (1400-1600 KM).

Uzbrojenie: jedno stałe działko kal. 20 mm w osi śmigła oraz 6 lub 8 k.m. kal. 7,9 mm typu PWU wzór 36 w skrzydłach. Zakładano, że samolot będzie mógł przenosić 500 kg bomb.