W lutym 1939r. został oblatany najnowocześniejszy przedwojenny polski myśliwiec PZL.50 "Jastrząb". Okazało się jednak, że ze względu na zbyt małą moc zastosowanego silnika Bristol-Mercury VIII, osiągi samolotu są niewystarczające. W połowie tego roku pojawił się w Naczelnym Dowództwie Lotnictwa pomysł zakupu licencji na produkcję silników rzędowych Hispano-Suiza 12Z, po których spodziewano się osiągnięcia mocy rzędu 1400-1600 KM.  Konstruktor "Jastrzębia" inż. Wsiewołod Jakimiuk postanowił zatem dostosować swój samolot do zamontowania tego silnika.  Spodziewano się, że nowy myśliwiec, który otrzymał oznaczenie PZL.56 "Kania", osiągnie prędkość maksymalną powyżej 500 km/h. Ostatecznie projekt nie został skierowany do realizacji, gdyż za bardziej obiecujący uznano samolot PZL.62 zaprojektowany przez Jerzego Dąbrowskiego.

Obecnie uważa się, że samoloty, do napędu których przewidywano silniki Hispano-Suiza 12Z (oprócz PZL.56 i PZL.62 były to PZL.54 "Ryś" i PZL "Łosoś"), miały niewielką szansę na odniesienie sukcesu. Dostępne modele HS 12Y i 12X osiągały moc zaledwie 800-1000 KM i nic nie wskazywało, że uda w trakcie ich rozwoju uzyskać zakładane parametry przed 1942r. Ponadto, zakup potrzebnej ilości silników byłby mało prawdopodobny ze względu na koszty, a planowane uruchomienie produkcji licencyjnej utrudnione z powodu niewielkich mocy produkcyjnych polskiego przemysłu.

Konstrukcja: całkowicie metalowy jednosilnikowy dolnopłat. Podwozie klasyczne wciągane w locie. Do napędu przewidywano 12-cylindrowy silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Z o zakładanej mocy 1030-1177 kW (1400-1600 KM).

Uzbrojenie: prawdopodobnie 1 stałe działko kal. 20 mm Hispano-Suiza w osi śmigła i 4 stałe k.m. kal. 7,9 mm typu PWU wz. 36 w skrzydłach. Być może samolot miał przenosić 300-500 kg bomb pod kadłubem i skrzydłami.